Ametsa (2007/V/16-17)

Ixkina batean nago, bi nagusiak esaten ari direnak entzunez. Beraiek konturatu gabe, nire bizilagunen etxean nago, sala eta pasiloaren arteko ixkina batetan.

Nitaz hitzegiten ari dira…
- Ba al duzu zure semearen bideorik? – Bideo lizun eta X kategoriako bideotaz ari dira, eta ez dute esaten “ zure semearen bideorik” nire propietatekoak direlako….nik 8 urte ditut, oraindik ez dut halakorik ikusten. Ni biluzik agertzen naizen bideoak dira.

Haserre bizian jarri eta beraiengana abiatzen nazi korrika. Dagoeneko ez dira nire ama eta bizilaguna. Bizilaguna eta bere lagun bat dira, eta lagun horrek Marge Simpsonen gorputza du, eta bizilaguna mutil bat da.

Beraiek ni aruntz noala konturatzerako, nik laranja pilla ditut eskutan, eta beraiei jaurtika hasten naiz, bortizki eta ahal dudan min handiena emateko asmoarekin burura. Kolpe bakoitzean, laranja txikitu eta izugarri zumo pilla irteten da, anormalki, gehiegi. Biak lurrean daude, beldurrez, baina gizona altxa eta ni jotzera dator. Orain lepotik, kate batez zintzilik, egurrezko kaxa bat du zintzilik, gure aiton-amonek gauzak jasotzeko erabiltzen zutn egurrezko kaxa dotore bat.

Ni hortaz ohartu, eta lasaitasun osoz, kaxa hartu, bere buru gaina baina altuago altxa, eta buru gainean askatu egiten dut, ez diot botatzen. Kolpeak lurrean uzten du eta espasmoak hasten dira. Niretzat hil da jada.

Ama ere lurrean dago, baina orain ez da ama, ez eta Marge Simpson ere. Neska gazte lirain bat da, eta biluzik dago lurrean botata, laranja urez inguraturik. Liraina izango da, eta biluzik egongo da, baina hil nahi dut. Horretarako bere alua mihazkatzen hasten naiz. Ez mihazkatzen ere…behetik gora pasatzen diot mingaina, horrek sufriaraziko balio bezala. Eta laranja zuku pila datorkia gorputzaren goi aldetik, eta dena edaten dut, baina jario ez da gelditzen, eta gehiago pasatzen diot mihia. Zukua gustatzen zait, naranja zukua.